Birdwatcher - такі чалавек, які за новым відам птушак хоць на луну, як кажуць. Шмат разоў і я адпраўлялася ў розныя вялікія і малыя вандроўкі, каб пабачыць новыя віды. Аднак бываюць выпадкі, калі віды самі ідуць у рукі, і ехаць далёка зусім не трэба. Пачалося ўсё з Мікіты Львова, які на Менскім моры сфатаграфаваў гагача ці чорнаваллёвага, ці чырвонаваллёвага, тут погляды экспертаў разыйшліся. І мы (я, Мікіта і Андрэй Барадзін) адправіліся на праверку, каб высветліць хто ж бліжэй да ісціны. Гагача мы не знайшлі, затое Мікіта заявіў, што на Нямізе сядзіць марская чайка (Larus marinus). Прыехалі мы да палацу спорта, а тут і сапраўды сядзіць марская чайка, від які я ў Беларусі не бачыла. Вось гэта значыць апынуцца ў правільным месцы! З назвы зразумела, што гэты від птушак насяляе берагі акіянаў і мораў. Акрамя таго скалістыя выспы, выспы рэк і азёр і нават тарфянікі. Пасля гнездавога перыяду птушкі трымаюцца ў прыбярэжнай зоне мораў, і могуць вось так спарадычна залятаць на кантынентальныя вадаёмы. Для нашай краіны гэта рэдкі, залётны від.
Марская добра адрозневаецца ад іншых відаў чаек: яна большая па памеры, з ружовымі лапамі і цёмнай афарбоўкай цела. Фота М. Львова
Так на Нямігу стала завітваць больш народу. І ўсяго праз некалькі дзён я і Дзяніс Кіцель пабачылі чорнагаловую чайку ( Larus melanocephalus), амаль на тым жа месцы, што і марскую. Птушка гэта для жыцця таксама абірае марскія ўзбярэжжы, і акрамя таго дэльты, залівы балоты, эстуарыі, селіцца і на кантынентальных вадаёмах. Чарнагаловую чайку бадай можна пераблытаць з чайкай-рыбачкай. Аднак, калі вока больш менш набіта - адрозненні нельга не заўважыць. У дарослай птушкі адсутнічаюць чорныя канцы крылаў, характэрныя для рыбачкі, дзюба ружовая, больш кароткая і з чорным кальцом. А вось маладыя птушкі падобны да маладых шызай чайкі.
Працягваю назіраць на Нямізе, чакаю трохпалую чайку!)
На фота дарослая чайка ў зімнім уборы. Фота Д. Кіцеля
Працягваю назіраць на Нямізе, чакаю трохпалую чайку!)
Комментариев нет:
Отправить комментарий